Bu fotoğrafı bugün Belgrad Ormanı'nda çektim.
Çardağın altındaki onca torbada ne olduğunu çılgın merak ettim. Taşındığınız mı annem ormana, orada mı yaşayacaksınız artık? Ormanlarda, su kenarlarında kızarmış et yemeden yapamıyoruz. Bu uğurda onca şey hiç üşenmeden taşınıyor oralara kadar. Bir de ileride piknik tüp üzerinde çay demleyenler vardı. Türk insanı demli çay içmekte gösterdiği inadı başka işlerde gösterseydi ülkece uçar giderdik zannımca. Hayır, ne olacak yani bir termos ve iki sandviçle piknik yapsan? Bir de karpuz var. O da şart. Suda soğutmak daha da şart. Piknik hiçbir ülkede bizimki kadar kötü çağrışımlı bir kelime değil. Piknik=sakillik.
Her yeri kaplamış mangal kokusuyla verdiği rahatsızlık yetmezmiş gibi, birazdan müziğini de açacak. Bulunduğu yerde görüntüsüyle, kokusuyla, sesiyle illa ki mütecaviz olacak. Kimi insanların hayatları boyunca bir kez olsun başkalarını rahatsız ediyor muyum acaba endişesi taşımadığına eminim.
Meseleyi bir şiirle noktalamak istiyorum; buyurun buradan yakın.
